na gorąco
Encyklopedia PWN
diatermia
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
enkaustyka
antyczna technika malarska, w której jako spoiwo był stosowany wosk pszczeli;
[gr. enkaustikḗ],
fibra
produkt otrzymywany przez sprasowywanie na gorąco i wysuszenie papieru, poddanego uprzednio kąpieli w stężonym roztworze chlorku cynku;
[łac.],
rzemiosło trudniące się wyrobem przedmiotów dekoracyjnych z żelaza;
